- Katılım
- 17 Tem 2011
- Mesajlar
- 182
- Tepkime puanı
- 1
- Puanları
- 0
- Enst.
- Korg Pa1x
Klavye sevdam askerde orduevinde başlamıştı. Orduevinde terkedilmiş şekilde sandık dibinde bulunan Roland G-600 ü keşfetmiş ve akşamları müsait oldukca kurcalamaya başlamıştım. Her geçen gün parmaklarım daha iyi alışıyor ve uyum sağlıyordum, hatta komutana bi ara yakalanmış olup kısa bir dönem restaurantta çalmama vesile olmuştu.
Askerden sonra klavyeyi aramaya başlamıştım anladımki bana bağımlılık yaptı. Asgari ücretle çalıştığım iş yerinden izin alıp Beyoğlu tünele klavye bakmaya gittim. Bütçem en uygun o zaman Roland E-40 vardı. Aldım eve geldim ama kısa bir zaman sonra bütçemden dolayı zararına satmak zorunda kaldım.
Ama bendeki bu sevda yine bitmemişti ve tekrar bir tanıdık vesilesi ile Roland E-86 aldım, tanıdık olduğu için güvenmiştim ama piyasa fiyatının üstünde bir para ödediğimi araştırınca öğrendim ve hevesim kırılmış olup maddi sebeplerden dolayı yine satmıştım
Ve zaman geldi tekrar heveslenerek Yamaha A-1000 aldım, en çok hoşuma giden klavyeydi. Evde çok güzel kayıtlar yapıp güzel vakitler geçirmiştik ama evlilik hazırlıkları ve maddiyattan dolayı yine zararına satmak zorunda kaldım...
Evlendikten sonra maddi açıdan zor günler yaşıyordum ama ne zaman kalvye sesi duysam yine hevesleniyordum ve bir gün şeytana uyup bu seferde kredi kullanarak Korg Pa-500 almıştım. Aldıktan 2 ay sonra kredi borcunu ödeyemeyince zararına satıp borcumu kapatmak zorunda kaldım. 7-8 ay sonra tekrar borçlanarak Korg Pa 1x aldım ama yine altından kalkamayıp hevesimi alamadan yine zararına satmak zorunda kaldım. Belki çok aptal durumdayıp şuan ama inanın bu bir bağımlılık alkolik gibi bir şey bilen bilir.
Ve 1 sene aradan sonra bu gün Yamaha Or-700 için kredi çektim, hatta çok temizde bi alet buldum yine aynı hataya düştüğümün farkındaydım ama alacaktım ama yapamadım krediyi çektim ama almaya gönlüm el vermedi, çünki yine hevesim yarım kalacak zarara uğrayan kaybeden yine ben olacaktım, bu benim kaderim...
Ve diyorumki müziği ve müzik yapmayı seviyorum ama elde edememekten klavyeden artık nefret ediyorum...
Saygılarımla
Askerden sonra klavyeyi aramaya başlamıştım anladımki bana bağımlılık yaptı. Asgari ücretle çalıştığım iş yerinden izin alıp Beyoğlu tünele klavye bakmaya gittim. Bütçem en uygun o zaman Roland E-40 vardı. Aldım eve geldim ama kısa bir zaman sonra bütçemden dolayı zararına satmak zorunda kaldım.
Ama bendeki bu sevda yine bitmemişti ve tekrar bir tanıdık vesilesi ile Roland E-86 aldım, tanıdık olduğu için güvenmiştim ama piyasa fiyatının üstünde bir para ödediğimi araştırınca öğrendim ve hevesim kırılmış olup maddi sebeplerden dolayı yine satmıştım
Ve zaman geldi tekrar heveslenerek Yamaha A-1000 aldım, en çok hoşuma giden klavyeydi. Evde çok güzel kayıtlar yapıp güzel vakitler geçirmiştik ama evlilik hazırlıkları ve maddiyattan dolayı yine zararına satmak zorunda kaldım...
Evlendikten sonra maddi açıdan zor günler yaşıyordum ama ne zaman kalvye sesi duysam yine hevesleniyordum ve bir gün şeytana uyup bu seferde kredi kullanarak Korg Pa-500 almıştım. Aldıktan 2 ay sonra kredi borcunu ödeyemeyince zararına satıp borcumu kapatmak zorunda kaldım. 7-8 ay sonra tekrar borçlanarak Korg Pa 1x aldım ama yine altından kalkamayıp hevesimi alamadan yine zararına satmak zorunda kaldım. Belki çok aptal durumdayıp şuan ama inanın bu bir bağımlılık alkolik gibi bir şey bilen bilir.
Ve 1 sene aradan sonra bu gün Yamaha Or-700 için kredi çektim, hatta çok temizde bi alet buldum yine aynı hataya düştüğümün farkındaydım ama alacaktım ama yapamadım krediyi çektim ama almaya gönlüm el vermedi, çünki yine hevesim yarım kalacak zarara uğrayan kaybeden yine ben olacaktım, bu benim kaderim...
Ve diyorumki müziği ve müzik yapmayı seviyorum ama elde edememekten klavyeden artık nefret ediyorum...
Saygılarımla
